Sinterklaas

Al dagen werd er afgeteld naar Sinterklaas.
'Juf, hoe lang nog?'
'Bij mij thuis is Sinterklaas al langs geweest.'
'Ik hoorde vannacht Slecht weer vandaag op het dak lopen.'
...
En toen ineens was er post op school. Een groot pak, verstopt op de speelplaats met een briefje van Sinterklaas. Hij was een beetje ongerust. Piet Alessandro was weggelopen. Hij wilde veel liever Kerstmis vieren dan de verjaardag van de Sint. Maar Sinterklaas vond dit geen goed idee.
Sinterklaas was bang en had ook wel een groot probleem want Alessandro draagt steeds alle pakjes.
De hulp van de tuimelkinderen was dus dringend nodig.
Konden wij niet proberen om piet Alessandro te overtuigen?
Allerlei ideeën werden bedacht:
- cadeautjes maken
- koekjes bakken
- een liedje zingen
- ...
Ijverig ging de eerste graad aan de slag.
En toen op een ochtend, speelde er Kerstmuziek op school, stond er een kerstboom, ... Piet Alessandro was langs geweest en wilde ons ook al in kerststemming brengen.

Het was dan ook een leuke verrassing toen Sinterklaas en de Zwarte Pieten toch op school verschenen. Maar Alessandro was er niet bij. Sinterklaas las voor uit z'n grote boek en toen opeens kwam Alessandro tevoorschijn. Tijd dus om te proberen hem te overtuigen!

Er werd gezongen, gedanst, lekkers uitgedeeld, een diploma gehaald, ... En uiteindelijk haalde Alessandro de pakjes boven. Heel wat lekkers!
En Sinterklaas vertelde: 'zet zeker nog je schoen want wie weet komen er nog wel pakjes'.
Dat moest hij natuurlijk geen twee keer vertellen. Onze pantoffels stonden er direct :)
En de volgende ochtend vonden we heel wat speelgoed!
En ... een kerstboom.
Die Alessandro toch!