Wij gaan naar een boerderij! We bezoeken de Hanneken Tas hoeve, een echt melkveebedrijf.
Na even zoeken, vinden we gelukkig de juiste boerderij met de juiste boerin.
Boerin Veer stelt zichzelf en het bedrijf even voor.
Eerst brengen we een bezoek aan de koeienstal.
Sst! Rustig! Eén van de koeien kan elk moment kalven! Als we te wild zijn of te dicht bij komen, kan ze onrustig en bang worden.
We stappen dan maar door tot aan de kalfjes.
Overal klinkt "Ooh", "Aah" en "Zo schattig!"
De kalfjes zijn tegelijk nieuwsgierig en een beetje bang.
Gelukkig heeft de boerin een ideetje. Met wat eten kunnen we de kalfjes naar ons lokken en zelfs aaien.
Sommige kinderen krijgen een informatiefiche. Over elk kalfje maakt de boer een overzichtje. Aan de hand van het nummer op hun "oorbellen" kan je weten over welk kalfje het gaat.
De kinderen kunnen zo op zoek naar het juiste kalfje. Yelle zijn kalfje is al snel gevonden! Het heeft nummer 7777 aan zijn oortjes hangen.
Waarom staat dat kalfje apart? Het is een stiertje dat weldra naar een andere boerderij verhuist.
Hij is helemaal niet verlegen en krijgt graag aandacht. Bert is zelfs niet bang om zijn hand in de mond van het dier te steken. Kalfjes zuigen graag op vingers (en handen).
De koeien staan in de stal per leeftijd. We schuiven stilaan op.
Na de kleine kalfjes komen de grotere kalveren, daarna de pinken (heeft niets met vingers te maken, dit zijn de koeien van 1 jaar die nog nooit een kalfje kregen), de vaarzen (koeien die nog maar één keer een kalfje kregen) en tot slot de grote koeien.
Boerin Veer toont ons wat koeien eten.
Wat zien we daar? Twee koeien met een ring door de neus?
Dat zijn stieren!
Pas hier maar op, zegt boer Jan. Deze grootste stier is iets te wild voor onze boerderij, ook hij verhuist binnenkort.
Buiten staat er nog een kalfje dat zaterdag pas geboren is. Het is nog maar twee dagen oud!
Natuurlijk willen we dat ook eens zien!
Het kalfje is nog heel klein en schrikt bij elk geluid dat we maken. Toch is het ook nieuwsgierig en komt het even wat dichterbij kijken.
Na een beker warme of koude chocomelk, gemaakt van de melk van deze koeien, bekijken we de machines op de boerderij. Ze hebben hier veel meer dan alleen maar een tractor.
We onderzoeken alles van dichtbij.
Melken doen ze hier met een melkmachine. Er kunnen acht koeien tegelijk gemolken worden.
Wat zit er in deze grote tank? We kijken om de beurt.
De tank is gevuld met melk. Het is de koeltank en er kan wel 5000 liter melk in. Als de tank vol is, wordt ze leeggemaakt en vertrekt de melk naar de melkfabriek. Eerst wordt een staaltje onderzocht om te kijken of de melk wel geschikt is om te gebruiken.
Op deze boerderij zijn niet enkel koeien. Er zijn ook varkens.
In kleine groepjes mogen we naar binnen. Wees rustig! Varkens worden snel bang!
Eerst gaan we natuurlijk naar de kleine biggetjes. Om de beurt mogen we er eentje vasthouden.
Wat kan zo'n klein diertje hard krijsen! Snel zetten we het weer bij de moeder.
Wat doen biggetjes een hele dag? Liggen onder de warme lamp en drinken bij hun mama!
In deze stal hangt toch maar een geurtje...
We krijgen nog een cadeautje en dan nemen we afscheid van de vriendelijke boer en boerin.
Terwijl de helft van de groep al boterhammetjes eet, vertrekt de andere helft naar onze volgende stop.
Tien minuutjes later komen we aan bij het karrenmuseum.
Daar eten we onze boterhammen op in het cafeetje.
Als de twee groepen weer verenigd zijn, leidt de gids ons rond.
Hier staan karren en spullen van 100 jaar geleden! ("100 jaar geleden? Toen begon de Eerste Wereldoorlog!" merkt Ferre knap op.)
Toen bestonden er geen auto's of camionetten en werd er dus voor alles een kar gebruikt.
Hier staat ook een boerderijtje.
Daarin zien we wat de boeren 100 jaar geleden gebruikten. Dat is wel wat anders dan die moderne machines van deze voormiddag!
Tot slot toont de gids hoe de karren gemaakt werden.
Na al dat luisteren en kijken, is het tijd voor actie.
Als afsluiter voorziet het museum enkele volksspelen waarmee de kinderen zich kunnen uitleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten